مدل توسعۀ دولت الکترونیک در ایران 1404

بی‎توجهی به تناسب دولت الکترونیک با اهداف سند چشم‎انداز در سال‎های اخیر، موجب شده است با وجود اقدامات انجام‎گرفته، وضعیت دولت الکترونیک با اهداف و جایگاهی که در سند چشم‎انداز در نظر گرفته شده است، متناسب نباشد. در این پژوهش با مطالعۀ ابعاد گوناگون توسعۀ دولت الکترونیک و شناسایی وضعیت فعلی دولت الکترونیک در کشور، به شناسایی وضعیت مطلوب دولت الکترونیک در افق 1404 پرداخته می‌شود. پژوهش پیش رو روش آمیخته را در پیش گرفته است. بدین منظور به‎کمک چارچوب نظری سیستم‌های فنی ـ اجتماعی و مطالعات کتابخانه‌ای و با استفاده از روش تشکیل گروه کانونی، مؤلفه‌های دولت الکترونیک شناسایی شده است. کشور آرمانی فرضی با برخورداری از بالاترین امتیازها در تمام مؤلفه‌های دولت الکترونیک ساخته می‎شود و از طریق مصاحبۀ عمیق با خبرگان و تحلیل تم وضعیت فعلی کشور با آن مقایسه و تحلیل می‎شود. نتایج و یافته‌ها نشان داد برای تحقق مدل در افق 1404 باید هر شش مؤلفۀ دولت الکترونیک، به‎ویژه مؤلفه‌های زیرساخت ارتباطی و دسترسی به محتوای دیجیتال توسعه یابد. بر اساس نتایج به‎دست‎آمده از مدل، بیشترین اولویت میان مؤلفه‌های توسعۀ دولت الکترونیک، به مؤلفۀ زیرساخت ارتباطی اختصاص دارد، در ادامه بر اساس مصاحبه با مدیران و روش تحلیل تم، روش تحقق مدل در هر یک از مؤلفه‌های توسعۀ دولت الکترونیک پیشنهاد شده است.